×
اطلاعات بیشتر باشه، مرسی برای ارائه بهترین تجربه کاربری به شما، ما از کوکی ها استفاده میکنیم

gegli

del

negran

× adaby
×

آدرس وبلاگ من

arezo.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/�sa�sa

?????? ???? ?????? ???? ????? ????? ??? ????

بیدارسازی

همونطور که میدونین، قدیمیترها با صدای قوقولی قوقوی خروسشون از خواب بیدار میشدن. یا به موقع خونده بود، یا بی موقع. فرقی نداشته! توی رختخواب دستشون که به خروس که نمیرسید، برای همین مجبور بودن که از خواب بیدار بشن و در نهایت یک لنگه دمپایی از روی تراس بر دارن و به سمت خروس پرتاب کنن و اگه بخت با خروس یار بود که اکثرا هم بود، نشونه به هدف نمیخورد و خروس باز هم به خوندن ادامه میداد و گاهی هم از این دیوار به دیوار دیگه میپرید و صداش دورتر و دورتر میشد.
و باز هم همون جور که احتمالن میدونین پس از مدتها فکر و چاره اندیشی، همون قدیمیترها متوجه شدن که میشه با روشهای مختلفی خروس رو خاموش کنن که در وقت دیگه و جای دیگه میشه در موردش صحبت کرد.

ساعت های زنگ داری که بعد از اون، توسط افرادی که از خاموش کردن خروس خسته شده بودن اختراع شد، شباهت عجیبی به خروس ها داشت. انقدر صداش بلند و ترسناک بود که قبل از بیدار کردن فرد مورد نظر، اون رو به سکته میانداخت. تنها مزیتش این بود که در دسترس بود و با یك ضربه ی آپرکات خاموش میشد. ساعتهای مورد اشاره نمیتونستن در ثابت قدمی هم پای خروس ها باشن و وظیفه ی ذاتی خودشون که همانا بیدار کردن انسانها بود رو با ضربه ای به فراموشی میسپردن!

و اما اسنوز!
حتمن شما هم مثل خیلیها دست کم یک دستگاه گوشی تلفن همراه دارین. وقتی زنگ هشدار اونو برای ساعتی تنظیم میکنین و به خواب میرین، با صدایی که اگه زیباترین آهنگ زندگیتون هم باشه به بیخودترین اون بدل میشه، شما رو به سمت خود میکشونه. شما با دو گزینه ی استاپ که حکم همون ضربه ی آپرکات رو داشته و اسنوز که جای لنگه دمپایی امروزی رو گرفته، مواجه میشین و بسته به شرایط، یکی رو انتخاب میکنین!

بعضی از دوستانمون در زندگی ما به همین شکل هستن، در بیدارسازی ما ثابت قدم نیستن و یا زود صحنه رو خالی میکنن. اما اسنوز یکی از دلسوزترین دوستانیست که داشتم! وقتی دکمه اش رو فشار میدم، بعد از گذشت چند دقیقه دوباره با صبری مثال زدنی منو از خواب بیدار میکنه و هر قدر هم که این کار رو ادامه بدم نه خسته میشه، نه غر میزنه و نه منو به حال خودم رها میکنه. در حقیقت وظیفه ی ذاتی خودش که همون بیدار کردن انسان هاست رو تا آخرین نفس انجام میده!

چقدر خوبه که در مقابل دوستیهامون ما هم نقش همون اسنوز رو داشته باشیم. خستگی ناپذیر و همراه و در بیدارسازی کوشا!


 لحظه هاتون به زیبایی اولین لبخند غنچه ی گل سرخ به زندگی 
جمعه 27 اسفند 1389 - 1:08:07 PM

ورود مرا به خاطر بسپار
عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم
× برای این پست نظرات ارسالی پس از تایید مدیر وبلاگ به نمایش در خواهند آمد